22.02.21
Het is een beeld waar ik eindeloos naar kan kijken. Een jongere zwarte vrouw zit op schoot bij een kleinere, witte vrouw. Ze lachen allebei en kijken met genegenheid naar elkaar; er is duidelijk een band tussen de twee. Als je het weet, zie je direct dat het de bloedband is tussen moeder en dochter. En realiseer je je hoe je jezelf eerst op het verkeerde been hebt gezet. De dochter is de maker van de foto, beeldend kunstenaar Sara Blokland. Ze roept met dit beeld vragen op over identiteit in onze postkoloniale samenleving; een rode draad door haar hele oeuvre.
Related: A Photographic Performance, 2007 © Sara Blokland
De foto, getiteld ‘Related. A photographic performance’, is sinds kort onderdeel van de Collectie van het Nederlands Fotomuseum. We konden het verwerven dankzij de structurele bijdrage die we sinds vorig jaar ontvangen van het Mondriaan Fonds, en die is bedoeld voor het aankopen van hedendaagse kunst. Juist in een tijd als dit is het fantastisch dat we werk kunnen verwerven van fotografen die nu werk maken.
New Dutch Views #2, Nederland 2018 © Marwan Bassiouni, Courtesy Galerie Dürst Britt & Mayhew
Nieuwe beelden werpen altijd weer nieuw licht op de bestaande collectie. Dat geldt ook voor de fotoserie ‘New Dutch Views’, van Marwan Bassiouni, die we eveneens konden verwerven dankzij het Mondriaan Fonds. Op deze foto’s zie je Hollandse landschappen door het raam van telkens een andere moskee. Ze tonen veranderend Nederland en sluiten daarmee aan bij het werk van Ed van der Elsken. Ook hij wist door goed te kijken en te registreren veranderingen vast te leggen op zo’n manier dat het veelzeggend en tijdloos is.
Choucha Camp, Tunesie, juli 2011, uit de serie Rooted © Henk Wildschut
Een derde werk waarmee we de Collectie verrijken hebben wij kunnen aankopen dankzij onze Collectors’ Council, een groep fotoliefhebbers die sinds twee jaar met een financiële bijdrage het museum in staat stelt nieuw werk aan te schaffen. In de serie ‘Rooted’ van Henk Wildschut zie je minituintjes aangelegd door vluchtelingen bij hun tijdelijke haveloze onderkomens. Tijdens het maken van eerdere series, in onder meer het vluchtelingenkamp bij Calais, was het Wildschut opgevallen hoe vaak mensen bij hun geïmproviseerde verblijven de moeite nemen om planten laten groeien. Als kleine, levende symbolen van hoop.
Dit laatste werk sluit aan bij onze Collectiefotografen Ata Kandó en Violette Cornelius, die in de jaren vijftig naar de Oostenrijks-Hongaarse grens gingen om daar de Hongaren te fotograferen die hun land ontvluchtten. Ook hun werk belicht op menselijke maat de gevolgen van het moeten vluchten, alles achter je laten en toch de moed niet opgeven en onverschrokken de toekomst tegemoet treden.
Tupac Shakur, 1993 © Dana Lixenberg, Courtesy of the artist and GRIMM Amsterdam | New York
Christopher Wallace (Biggie), 1996 © Dana Lixenberg, Courtesy of the artist and GRIMM Amsterdam | New York
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de laatste twee aankopen: portretten van Dana Lixenberg en foto’s uit de serie Cathédrales van Laurence Aëgerter.
Cathédrale 1h55’,uit de serie Cathédrales, 2014 © Laurence Aëgerter
Cathédrale 9’, uit de serie Cathédrales, 2014 © Laurence Aëgerter
Allemaal visuele verhalen die ertoe doen, die je tot nadenken aanzetten en die we in het museum met liefde bewaren voor nu en voor de toekomst.
