Werner Mantz & Bart Lunenberg
School, Maastricht (1936-1938) © Werner Mantz / Nederlands Fotomuseum
Architectuurfotograaf Werner Mantz wordt als een van de belangrijkste fotografen van het Nieuwe Bouwen gezien. Een ruime selectie van zijn werk, dat in 2018 in het Fotomuseum werd tentoongesteld, laat zien dat hij altijd op zoek is naar de werking van het licht. Op deze school in Maastricht valt het licht door de ruime raampartij naar binnen en verlicht de schoolbanken en de boeken van de jongens. Het is een bijna jaloersmakend beeld want de meeste kinderen zouden nu het liefst weer op school zitten.
Het vastleggen van de buitenkanten en interieurs van gebouwen levert waardevolle inzichten voor wat betreft de architectuur maar een gebouw komt pas echt tot leven door het te gebruiken. De huidige plek van Fotodok, centrum voor documentaire fotografie in Utrecht, was eens een klooster, toen een school en nu een ruimte voor kunst en cultuur. Bart Lunenburg maakte een ruimtelijke installatie gebaseerd op deze geschiedenis maar helaas moest het gebouw sluiten vanwege de corona-maatregelen.
Op het Instagram account van Fotodok staat een installatiefoto van Lunenburg’s werk van een kozijn leunend tegen de wand van de tentoonstellingsruimte. In de begeleidende historische tekst is te lezen dat voor het weren van epidemische ziekten, bepaalde eisen aan de bouw van scholen werden gesteld. Zoals een minimaal aantal vierkante meters per leerling en het gebruik van hoge ramen om zoveel mogelijk licht binnen te laten om bacteria te doden. Actueel wordt het vanzelf.
Het eerste hoofdstuk van This Creaking Floor and All the Ceilings Below was tot 5 april te zien in Fotodok Utrecht: https://www.fotodok.org/tentoonstelling-this-creaking-floor-and-all-the-ceilings-below/
