26.04.2019
Het Nederlands Fotomuseum, met zijn collectie van ruim 5,5 miljoen beelden, is van ons allemaal, voor ons allemaal. Daarom nemen wij de reacties van onze bezoekers zeer serieus - zeker als deze laten weten dat wat wij tentoonstellen bij lange na niet voldoet aan hun verwachtingen van een museum dat waakt over het fotografisch erfgoed uit Nederland, zoals we immers beloven in onze missie.
Zo liet een bezoeker ons onlangs weten zwaar teleurgesteld te zijn over de tentoonstelling Shadows van Alfredo Jaar. Deze is gebaseerd op één enkele foto die Koen Wessing eind jaren zeventig maakte van twee rouwende vrouwen in Nicaragua. Met Shadows wil Jaar ons dwingen echt goed te kijken naar één beeld in plaats van snel van het ene naar het andere te racen. Veel van onze bezoekers waren onder de indruk van deze installatie die sommigen zelfs tot tranen roerde, zo hoor ik van onze vrijwilligers op zaal. Maar er waren er ook die zich ronduit bekocht voelen. ‘Jullie hebben toch miljoenen beelden in jullie collectie? Daar wil ik er dan niet één, maar heel veel van zien’, laten ze verontwaardigd weten. Een enkeling voegt daaraan toe dat we het met ons museum niet verder hebben geschopt dan een uit de hand gelopen hobby.
Wat doen we met deze uitgesproken kritiek? Om te beginnen zullen we er niet voor terugschrikken om een imposante installatie als die van Alfredo Jaar ook in de toekomst te laten zien. Door een foto uit 1978 te verbinden met het debat van nu over de uitdijende beeldenzee waarin fake vaak maar moeilijk van echt is te onderscheiden, haalt hij het fotografisch verleden naar het heden. Foto’s van toen kunnen nog steeds impact hebben, ook in een andere context. Anderzijds trekken we ons de kritiek dat we te weinig tonen van onze collectie wel degelijk aan en we werken aan een manier om daar permanent meer van te laten zien.
We hebben immers zo veel interessante fotografen in onze collectie die een podium verdienen, zoals Esther Hartog en Wally Elenbaas met hun intieme en vaak surrealistische beelden. Hoe een permanente tentoonstelling van topstukken op zaal gaat uitpakken, laten we binnenkort zien. En ook digitaal willen we de schat die we beheren verder ontsluiten. We zijn dan ook blij dat de Raad voor Cultuur half april aan de minister heeft geadviseerd dat het museum meer middelen zou moeten krijgen voor het registreren en digitaliseren van de collectie.
En op korte termijn vieren we het kleurenwerk van Ed van der Elsken met meer dan honderd foto’s van deze fotograaf die het leven bejubelde. Kleurenfoto’s, die overtuigend laten zien wat een bijzondere mensenfotograaf hij was, en die we op het nippertje hebben kunnen redden van de ondergang met een zelf ontwikkelde methode om schimmel te verwijderen.
Nog steeds zal maar een klein deel van de miljoenencollectie op zaal te zien zijn, dat is waar, maar wat een feest wordt het. U bent van harte welkom!
Wilt u reageren? Dat kan via blog@nederlandsfotomuseum.nl
